Uncategorized

 
Eylül 1, 2021

Kırmızı Kapı

Hayal et...

Cesaret et...

Hayalini gerçekleştir...

Hiç de böyle olmadı. Üstelik bunları duyduğum her program, kitap hatta özlü sözde bile gerçekliğine ne kadar inansam da ikinci şıkta takıldım kaldım. Hatta itiraf ediyorum bazen ikinciyi geçtim üçüncüde tepetaklak oldum. Kendime upuzun listeler yaptım: “Nasıl hayalinizi baltalarsınız?!” başlıklı yazımın içinde yok yoktu. Hatta listeye hiç aklıma gelmeyecek bir salgın hastalık bile eklendi.

Eylül 2, 2021

Hayal kurun… Sonra ona ulaşacağınız kapıyı inşa edin.

Bazen zorlar bir şeyler... Aslında sadece derin bir nefes alıp bir iki saniye zaman dursa sonra ‘Tamam şimdi devam’ dediğimiz anlar vardır. İşte bütün bunlara kafa patlattığım bir iş gününde nefes alma molalarına ihtiyacı var insanın dedim. Bir şeyle uğraşmalıyım yapmaktan keyif alacağım o kısacık zamanı bulmalıyım. İşte o noktada mozaikle tanıştım. Bu farklı ve o dönem için az bilinen sanat dalı beni çok etkiledi. Farklı parçaları bir araya getirmek bütüne ulaşmak renklerin verdiği enerjiydi belki de beni etkileyen. Oldum olası sevdim zaten...
Eylül 25, 2021

Yarenim için…

Sözümü tuttum.

Dün bana verdiğin son kitaba başladım. Kader mi bazen böyle denk getirir yoksa gittiğin yerden hala bana yardım mı ediyorsun anlamadım. Kitabın anlattıkları, senin altını çizdiklerin bugün yaşadıklarımıza ne kadar da uyuyor: “Duyamıyorsan oku!” demek istiyorsun gibi. Yalnız, atladım sanma ucu kıvrılmış sayfaları... Kenar kıvırma konusunda ki hassasiyetimi iyi biliyorsun. Ama bu seferlik görmezden geliyorum. Sadece bu sefer… Biliyorum bir daha asla yapmayacaksın.