Kırmızı Kapı

Hayal et...

Cesaret et...

Hayalini gerçekleştir...

Hiç de öyle olmadı. Üstelik bunları duyduğum her program, kitap hatta özlü sözde bile gerçekliğine ne kadar inansam da ikinci şıkta takıldım kaldım. Hatta itiraf ediyorum bazen ikinciyi geçtim üçüncüde tepetaklak oldum. Kendime upuzun listeler yaptım: “Nasıl hayalinizi baltalarsınız?!” başlıklı yazımın içinde yok yoktu. Hatta listeye hiç aklıma gelmeyecek bir salgın hastalık bile eklendi.

Sonra bir gün Kariye‘ye gittim ve tam karşısındaki çay bahçesinde oturdum. Orada kiralık yazan eski İstanbul evlerinden birine bakarak hayal kurdum (işte bu yeni hayal et idi). Orada ne kadar kaldığımı bilmiyorum ama ben o zaman zarfında atölyemi kurdum; öğrencilerimle ders yaptım ve onların gözlerinde ki heyecanı gördüm; kitaplar karıştırıp yeni tasarımlar planladım (gerçekten yeni bir eser tasarladım ve sonra o eseri yaptım); atölyemin mutfağında kek bile pişirdim. Bu kekin kokusunu duydum ve ondan bir tabağa koyup komşum olmasından büyük mutluluk duyduğum Taner Alakuş Hocam’a götürdüm ve (bundan kendisinin haberi hiç olmasa da) kendisiyle kekli kahveli sohbetler ettim.

İşte ben bir Sonbahar gününde Kariye’de kek kokulu atölyemde beni mutlu edecek duyguyu buldum: Öğretmek, üretmek ve hayatın zorunluluklarına inat sevdiğim bu sanattan kopmamak.

O gün orada yeni bir liste yaptım. Ve adım attım (geldik cesaret etmeye).

Her şey kolay olmasa da asla vazgeçmedim; vazgeçirilmedim. Bana bu yolculukta cesaret veren tüm yüreklere teşekkür etmek istiyorum: Sizinle her şey çok daha keyifli oldu. İyi ki varsınız.

Teknik destekte büyük yardımı olan herkes; Web-Sosyal medya ve atölyemin kurulumunda sabırla bana yardım eden hayalimi yaşanır kılan herkese teşekkür ediyorum.

Aileme, ailem olarak kabul ettiğim tüm kıymetlilerime ve en çok da kızıma teşekkür ederim.

Son olarak, kendime teşekkür ediyorum. Hayatım boyunca mutlu ettikçe mutlu olan ben, anladım ki bugün hasat vakti ektiklerimi biçme zamanı...

(geldik hayalini gerçekleştire)

Gelmek isteyen herkesi çay/kahveye atölyeme beklerim.

Kim bilir, kek bile yapmış olabilirim...